IDE, 31 Maj 2022, 18:26

Modeli i PPE kundër ndërkombëtarëve të Tiranës

Modeli i PPE kundër ndërkombëtarëve të Tiranës
Andi Bushati

Mbledhja e Partive Popullore në Rotërdam po përcillet me drithërimat e tifozëve të një ndeshjeje futbolli në Tiranë. Pala e humbësve në Partinë Demokratike, të cilës i bën jehonë edhe një pjesë e mediave pro qeveritare, po propogandon se tani që Berisha u ringrit në krye, familja më e madhe politike e së djathtës së kontinentit ka shpallur embargon. Ata e vënë theksin tek fakti se demokratët shqiptarë nuk u ftuan zyrtarisht dhe privuan nga e drejta e votës në këtë kongres. Pikërisht të njëjtat fakte, merr për bazë edhe pala e “Foltores”, për të argumentuar krejt të kundërtën, pra se kjo është një e drejtë e cila i është hequr ish PD-së së Bashës, e cila e kishte atë deri pak kohë më parë, dhe duhet të vazhdonte ta ushtronte “de juro”, derisa drejtësia shqiptare të japë një vendim të formës së prerë se kujt realisht i takon partia më e madhe e opozitës.

Pra, në mënyrë të banalizuar palët po mbrojnë dy versione kontradiktore, njëra se PPE nuk e njeh Berishën dhe tjetra se tani pas fitores së këtij të fundit, ata i kanë prerë lidhjet me udhëheqësinë bashiste.

Në fakt, e vërteta nuk qëndron në asnjërin nga këto ekstreme, por diku në mes. Në kongresin e saj të fundit, PPE, ka dashur të mbajë një qëndrim farmceutikisht neutral ndaj grupeve riavle në PD. Ndonëse në Rotërdam gjenden, Këlliçi, Tabaku apo Vokshi ata nuk janë ftuar aty si përfaqësues të PD-së zyrtare, por në funksion të detyrave të tjera që mbajnë. Ata si njëri krah edhe tjetri, janë zhveshur nga e drejta për të votuar si përfaqësues së selisë qëndrore në Tiranë.
Dhe ky qëndrim është marrë për një arsye të thjeshtë, për të rspektuar atë që David McAlister e shpalli publikisht gjatë vizitës këtu: skrupulozitetin për të qëndruar të barazlarguar dhe mos u bërë palë në një konflikt të brendëshëm. Duke qenë të ndërgjegjshëm për peshën manipulative që marrin gjestet e ndërkombëtarëve këtu, duke e ditur se palët janë në një konfikt, që pret të gjykohet në apel (pa e perceptuar se në ç’trysni të paimagjinueshem janë gjykatat shqiptare) dhe ndofta duke besuar se shqiptarët nuk janë barëngrënës, që presin nga të huajt zgjidhjen e sherreve politike mes tyre, në PPE kanë menduar një pezullim të përkohshëm, deri sa të mbyllet saga një vjeçare e monopolit mbi PD-në.

Prandaj, përpara se të diskutohet në prizmin e shernajës banale, nëse partitë popullore europiane i dhanë të drejtë Berishës apo u rreshtuan kundër tij, modeli i asaj që po ndodh në Rotërdam duhet marrë si një shembull për ndërkombëtarët e Tiranës. Pra se standarti i miqve, aleatëve apo diplomatëve të huaj nuk duhet të jetë ai i ndërhyrjes brutale dhe imponimit, por ai i respektit dhe racionalitetit. Standarti i PPE është larg formulave “do hani bar po zgjodhët Berishën”, “mos votoin për kandidatët e non gratës”, as ai i presonit mbi gjykatat apo i tifozllëkut mes palëve në garë. Ata duan ta shohin pa u përfshirë, deri në fund, mënyrën se si do të zgjidhet kriza e PD-së, për të njohur dhe pranuar pastaj palën fituese. Kjo është e vërteta e plotë e asaj që po ndodh në Rotërdam, një e vërtetë që duhet pompuar dhe bërtitur me zë të lartë, pasi ajo na mëson, se shpesh në këtë republikë bananesh, hasim dy stereotipe ndërkombëtarësh: ata që nëpërkëmbin ç’do praktikë demokratike duke dashur të na imponohen dhe ata që na respektojnë duke mos luajtur rolin e bariut në garat e brendëshme politike./Lapsi.al/